Ventieltjes, proza om het gemoed te luchten, door Ruud Minnee

APPEL

‘Het staat hier toch echt’

– Vezels

– Vitamine A, B1, B2, B6, B12, en itamin C

– Natrium

– Kalium

– Calcium

– Magnesium

– Fosfor

– Ijzer

– Koper

– Zink…

‘Dat kan wel zijn Eva,

maar ik hoef geen appel.’

 

DURF

Werd besprongen door een diepe durf. Liep zonder dralen door het rode licht, en niemand, niemand hield me tegen. Ik was mijn angst overgestoken en knipte alle weerstand door met iets dat soepel en scherp was en makkelijk in de geest ligt. Kocht voor het statiegeld van mijn dromen iets tastbaars om ze uit te laten komen. Belandde hiermee volgenoten aan de overkant, maar toen ik achteromkeek stond ik nog op dezelfde plek, wachtend op het groene licht. Heb zelfs de oversteek niet overwogen, want thuisgekomen lag ik nog op bed, starend naar een zwijgzaam plafond.

 

BUCKET LIST

Boven de Gooi en Vechtstreek bungelt Ronald-Jan van Scheepspenning aan een parachute, gehuld in een hagelwitte smoking. Terwijl hij langzaam naar beneden wiegt, geniet hij van wat Strottarga bianco kaviaar. Deze actie stond al een tijdje op zijn bucket list. Op datzelfde moment, ergens op de Middellandse zee, is Ananda Abasi uit Ghana bezig met zijn ‘bucket list’. Dat wil zeggen, hij is koortsachtig aan het bedenken hoe hij met een emmertje zo snel mogelijk kan voorkomen dat zijn gammele bootje zinkt….

 

ONBEGRIJPELIJkHEID

Op het ‘Bureau ter Bevordering van de Onbegrijpelijkheid’ hangt een nerveuze sfeer. ‘Elke willekeurige opsomming van twee of meer letters uit het alfabet levert een afkorting van een bestaande organisatie, syndroom, ziekte of wet op. Is dat niet verontrustend?’ denkt Johan Jobsik hardop. ‘We zijn door onze lettercombinaties heen!’
    ’Gelukkig hebben we het AVG nog (Algemene Verordening Gegevensbescherming),’ gaat zijn collega hierop in. ‘Een ingenieuze warboel aan toestemmingsverklaringen, gegevensbescherming, privacy regulering, datalek-protocollen en ga zo maar door. Dat moet genoeg zijn om ook deze keer voldoende stresskippen met een enkeltje naar het hiernamaals te sturen. Nee, m’n beste Johan, Ik denk dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Wij halen ons quota wel weer dit jaar.’

 

MUSICAL

Ben uit het Circustheater gevlucht
Het gejammer werd me echt te veel
Die eindeloze brij van jij, mij, blij 
Zij aan zij en samen zijn we vrij

Ik rende langs het Scheveningse strand
Maar tussen het krijsen van de meeuwen
Hoorde ik mijn achtervolger schreeuwen

De woede achter mij won snel terrein
Het werd een ongelijke strijd, ik kon niet meer
En mijn lichaam zakte bij de vloedlijn neer

De belager greep me bij de keel
En vlak, voor ‘t bewustzijn mij verliet
Zag ik een gezicht dat ik direct herkende
Het was Joop… Joop van den Ende
 

DELEN

‘Een halve ton per maand Trudy! Mijn werknemers komen niet eens aan de vijftienhonderd. Ik moet het compenseren. Het is gewoon niet eerlijk.’
    Zijn vrouw kijkt hem stralend aan: ‘Oh, Govert-Jan, ik had zo gehoopt dat je geweten zou gaan spreken. Wat heerlijk. Je bent een schat!’
    Met een schok wordt Govert–Jan wakker, het zweet parelt op zijn voorhoofd. 
    ‘G-J, wat is er in hemelsnaam…?!’ Zijn vrouw kijkt hem verschrikt aan. 
    ‘Ik had een afschuwlijkje nachtmerrie Trudy. 
    ‘Waarover dan? 
    ‘Delen Trudy, het ging over delen.’
    ‘Delen?!’ roept Trudy uit. ‘Oh mijn god, wat afschuwelijk! Ach, arme, arme jongen.’

*

[tag]PAPAE NERVOUS

In 2066 kon de wereld zich verheugen op de tweede Nederlandse paus in de geschiedenis. De eerste, Adrianus Vl, mag overigens nauwelijks naam hebben. Hij bekleedde de functie slechts een jaar (1522–1523). Zijn ‘opvolger’, de uit Heerlen afkomstige Johannes, Hendrikus, Andrea Bernardus was vast van plan dit zielige record royaal te breken. Los van de intentie het legendarische Bedankt voor de bloemen voor het eerst accentloos over het Sint-Pietersplein te doen laten schallen, had hij de aanhef van zijn eerste Urbi et orbi volledig in het Latijn opgesteld. Een bombastisch intro dat bol stond van metaforen: over de wil van mensen, het ego, de vele aspecten van lucht en water, de kracht van amfibieën, die in beide elementen kunnen voortbestaan en de verraderlijke schoonheid van de vrouw. Maar de zenuwen speelden hem dusdanig parten, dat eenmaal op het balkon verschenen, er niet veel meer over zijn trillende lippen kwam dan de zinsnede seis quid volo inflatable crocodilus ad inde expellam inter decoras mulieres. Wat zoiets betekent als: weet je wat ik wil, een opblaaskrokodil om daar mee te drijven tussen de lekkere wijven….
 

INFILTRANT

Het wezen bevindt zich in een kale, helverlichte ruimte. Zijn tentakels maken hoekige gebaren en uit het knokige lichaam komt een doordringend, schel geluid. Het doet verslag aan zijn soortgenoten, die tevreden zoemen. Deze infiltrant bleek het ultieme wapen om de aarde beetje bij beetje te vernietigen. Even later loopt het nu volledig getransformeerde wezen, door de gangen van het Witte Huis. Een passant groet hem beleefd: ’Goodmorning Mister President.’
 

ERICA

Erica kromde haar rug, deed haar gebit uit en zette een raar stemmetje op. Toen ze ook nog wist te melden dat de Tsarina theedronk uit een samovaar, was de waarheidscommissie overtuigd. De dames maakte een reverence, de heren salueerden. Het onderwerp van hun diepe devotie probeerde ondertussen haar gebit weer in te doen, uitroepend: ‘Na zdorovje! Na zdorovje!’
Haar zakwoordenboekje, Russisch voor beginners, viel uit haar Jumbo-boodschappentas. Voor de commissieleden was er echter geen twijfel meer mogelijk. Ze stonden oog in oog met de legendarische, dood gewaande jongste dochter van Tsaar Nicolaas de ll… Anastasia Nikolajevna Romanova.
 

DE BUURTMANAGER

‘Goedemorgen, de buurtmanager.’
‘De buurtmanager?’
‘Ja, heeft u geen bericht ontvangen?’
‘Nee, we waren met vakantie en…’
‘De buurtmanager herstelt de sociale contacten in uw wijk. Eens even kijken… u kunt deze week kiezen uit: A: een bezoekje aan mevrouw Veenstra, hier aan de overkant; B: wandelen met meneer De Goey op nummer 43; of C: het organiseren van een buurtbarbecue.’
‘Oh, nee, daar begin ik echt niet aan…’
‘Dan kunt u kiezen uit de volgende sancties: A: uw gas wordt twee weken afgesloten; B: een parkeerverbod; C: uw vuilnis wordt de komen drie maanden niet opgehaald.’
 

TEKENING

‘Ik heb wolkenkrabbers gebouwd in New York, Tokio en Abu Dhabi,’ verzuchtte de befaamde en gelauwerde architect en emeritus-hoogleraar aan de TU Delft, Jan-Jaap Geuzehoepel – Bakschnabel. ‘Kilometerslange bruggen in Alaska en alles daartussenin. Ik heb alle prijzen gewonnen die er op dit gebied te winnen zijn, maar ik zou het allemaal inruilen als mijn vader eindelijk iets zou zeggen over mijn tekening van Barbapapa…’
 

*

DA’S PAS KRAS

Een paar honderd meter van de bus vonden ze de macabere resten van het reisgezelschap: schedels, botten, een aantal kunstgebitten en een paar heupprotheses. De deelnemers aan de seniorenreis van KRAS, de ‘Bonusai Bush Tour’, werden overrompeld door de laatste nog praktiserende kannibalenstam, de Hakabouri. Een slachtpartij was het gevolg. De twee hartsvriendinnen uit Boskoop, die als enigen de nachtmerrie hebben overleefd, zijn zwaar getraumatiseerd. Niet eens door de verschrikkingen die ze hebben meegemaakt maar meer door het feit dat de Hakabouri de twee vriendinnen zo onsmakelijk vonden dat ze van het menu werden geschrapt
 

VRIENDIN

De licht dementerende mevrouw Van Beveren was maar wat blij met haar vriendin. Ze praatte met haar over koetjes en kalfjes en samen keken ze naar omroep Max. Op een zonnige middag trakteerde mevrouw Van Beveren  zichzelf en haar vriendin op een advocaatje. ‘Lekker hè?’ kraaide ze het uit. Maar in plaats van een instemmende reactie kwam er rook uit haar vriendin. Vol ontzetting greep mevrouw Van Beveren haar vast, maar werd hierbij getroffen door een enorme schok. Een kortsluiting had haar pacemaker volledig ontregeld. En zo werden ze gevonden, naast elkaar liggend op de grond. Een zorgrobot kan slecht tegen advocaat…
 

TEGENVALLER

Ben nu een week of zes dood, maar het valt bitter tegen, had er meer van verwacht: iets lichter dan licht, zachter dan zacht, schoner dan schoon. Dacht mijn geliefden weer te zien, excuses aan te bieden en te krijgen. Voorbijgelopen geluk aan te spreken en gepasseerde wegen in te slaan. Maar ik zit hier alleen in een huisje, tussen talloze andere huisjes. Het enige vermaak komt van een animatieteam, gevuld met B-artiesten die door moord, vliegtuigcrash of overdosis tot dit bizarre oord zijn veroordeeld. Het is eigenlijk niets meer dan een bungalowpark. Met een subtropisch zwemparadijs, dat dan weer wel.
 

BBE

Johan had de leeftijd bereikt waarop testosteron de lichaamssappen doorgaans begint om te zetten in lava. Er ging geen dag voorbij of zijn puberbrein was goeddeels gevuld met het voluptueuze figuur van de buurvrouw. Toen deze haar adembenemende lichaam letterlijk wilde blootstellen aan het zonlicht, klom Johan op de schutting, maar voor hij zijn ogen de kost kon geven waar ze zo naar verlangden, gleed hij uit en stortte met een ijle, nog baardloze kreet ter aarde. De buurvrouw kreeg de schrik van haar leven. Johan een bijna-blootervaring.
 

GFT

De bel! Mijn god, alles is verloren, denkt Gerard… Hevig transpirerend opent hij de deur. In de opening staren twee agenten hem fronsend aan. ‘Goedemorgen,’ zegt een van hen. ‘Wij hebben dit gevonden in uw afvalcontainer,’ en uit een vuilniszak trekt hij een stuk been waar nog een naaldhak aan bungelt. Gerard zinkt snikkend op de grond. ‘Ik beken, ik …ik…’ Hij voelt een hevige druk op zijn borst. ‘Wilt u dit organische materiaal voortaan in uw GFT bak doen,’ zegt de agent. ‘Prettige dag nog,’ zegt zijn collega. Gerard voelt zijn hart onregelmatig bonken, dan stopt het.[/tag]

Dit bericht is geplaatst in Columns, Proza en getagd. Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.